قیام خونین كربلاء كه ماهیّتش امر به معروف ونهى از هر منكر بود بنیان فساد را لرزاند. آرى سالار شهیدان براى حفظ ارزشهاى متعالى دین بپا خاست و به شهادت رسید. ولى رسالت عاشورا همچنان در قافله اسیران كربلا پى گیرى شد، با قافله اسیران غم همراه مى شویم تا از لابلاى كلمات آن عزیزان پیام عاشورا را با گوش جان بشنویم. یزید فاجعه كربلاء را با تبلیغات فراوان پیروزى خواند و مردم را براى تماشاى پیروزیهایش دعوت كرد، اینك قافله اسراء نزدیك شهر دمشق رسیده است ، ام كلثوم نزد شمر آمد و فرمود: ما را از راهى ببر كه تماشاچیانِ كمترى جمع شده اند و سرهاى مطهّر شهیدانمان را از بین محمل و كجاوه هاى ما جدا كن و آنها را در جلو قافله حركت بده تا توجّه مردم به دیدن آنها جلب گردد و صورت دختران پیامبر از نگاه نامحرمان محفوظ بماند.ام كلثوم اینگونه مسؤلیت خویش را ادا نمود ولى به این در خواست توجهى نگردید.قافله اسیران به شهر شام داخل شد سهل بن سعد ساعدى مى گوید: ناگاه دیدم زنانى بر شتران بى روپوش سوارند نزدیك شدم و از نخستین زن پرسیدم كیستى ؟!گفت : سكینه دختر امام حسین (علیه السّلام) هستم .گفتم : آیا حاجتى دارى تا برآرم كه من سهل بن سعد ساعدى هستم جّد ترا دیدم حدیث او را شنیدم .گفت : اى سهل به حامل این سر بگو كه آنرا پیشتر بَرد تا مردم مشغول نگریستن آن شوند و به حرم پیغمبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) نگاه نكنند. سهل مى گوید: چهار صد دینار دادم تا سر را جلوتر بُردند.قافله اسیران را نزد یزید آوردند زینب (علیهاالسلام ) لب به اعتراض گشوده فرمود: اى پسر آزاد شده!! آیا عدالت این است كه زنان و كنیزانت را در پشت پرده و ما را در بین نامحرمان جا داده اى؟ امّا سكینه (علیهاالسلام ) اندوه جانكاهش را با گریه اظهار مى كند. وقتى یزید از او پرسید: چرا گریه مى كنى ؟ فرمود: چگونه گریه نكند كسى كه روپوشى ندارد تا با آن صورتش را از تو و نامحرمانى كه در مجلس تو حاضرند بپوشاند؟ آرى او مى گرید كه چرا روپوشى برصورت ندارد. و بدینسان پیام مكتب عاشواء نیز حفظ حجاب است.